25/01/2020 Singing Sabtu

Op zaterdag ga ik gelukkig zonder kater de dag tegenmoet. Milou en ik gaan samen naar Citra Niaga, een marktje waar ze voor een spotprijsje allemaal leuke kleertjes, tasjes, en sieraadjes verkopen. 's Avonds gaan we samen met de co-assistenten van het AWS zingen. Om 18:00 gaan we naar Masterpiece, een karaoketent waar je je eigen (geluidsdichte) kamer kunt huren en helemaal los kunt gaan. Zonder een druppel alcohol is dit groot feest, echt super gezellig. Daarna gaan we street food eten, opnieuw mogen we als gasten nergens voor betalen. Ik eet iets wat 'sambal gami' heet, een gloeiend hete plaat met een hele vis (jippie) en tomaat en ui erbij in een marinade. De meiden (en jongen) kletsen honderduit over vanalles. Blijkbaar zijn zij net zo bang voor salamanders en beestjes en alles wat krioelt als ik!! En zij wonen hier al hun hele leven. Ik voel me meteen stukken beter over mezelf. Daarna worden we opnieuw na een hele leuke avond thuisgebracht.

Zondag is een wat lege dag voor ons. Ter afwisseling besluiten we maar eens naar het Harris hotel te gaan, ons onbekend of je daar in je badpak mag zwemmen. Tot overmaat van ramp is er ook nog een bruiloft aan de gang daar. Ik spreek de magische woorden; eerst eens mijn broek uitdoen, zien wat er gebeurt. Met mijn tattoo ren ik met shirt aan snel het zwembad in. Hier ben ik echter nog niet veilig, want alle bruiloftsgasten komen langs om met ons op de foto te gaan. Al snel begint het heel hard te regenen en houden we het voor gezien. 's Avonds ga ik nog met Bram en Sutar shoppen, Andrei durft niet aan te sluiten. Sutar moet ons helaas ook verlaten, omdat zijn vader hem nodig heeft. Bram koopt een hoop neppe merkkleding, die hier echt spotgoedkoop is en volgens hem allemaal heel echt lijkt (ik geloof het onmiddellijk).

's Avonds heb ik weer facetime-time en maak ik me klaar voor aankomende week. We gaan dan naar de Puskesmas, beginnende bij Sempaja die heel dicht bij ons huis ligt.