27/01/2020 Panas

Om 09:30 melden we ons bij puskesmas Sempaja. Puskesmas zijn een soort eerstelijnsinstellingen, vooral gericht op preventiezorg. In andere aspecten kun je het vergelijken met een huisartsenpraktijk. Al snel blijkt dat we mee mogen naar de Posyandu voor geriatric care; de Posyandu's worden maandelijks georganiseerd, waar mensen uit dat district welkom zijn om in dit geval hun bloeddruk, suiker (met alle zoete snacks heeeul veeeul diabetes hier), tailleomtrek, lengte en gewicht te laten meten. In een snikhete ambulance reizen we af naar deze locatie. Ook hier zijn we weer een hit, en willen alle patienten dat door ons geholpen worden. We moeten zelfs de baby van een zwangere vrouw blessen door onze hand op haar buik te leggen. Het heeft wel wat, zo je praktijk op een kleedje onder een afdakje, in een onhandige houding bloeddrukken meten en suikers prikken. Erg onder de indruk zijn patienten niet als ze de uitslagen te zien krijgen. Misschien komen die hoge bloeddrukken ook wel door het bule-effect, onze variant van het wittejasseneffect. Een meneer haalt direct na zijn meting, met 263 het record van de dag, een suikergebakje tevoorschijn en begint dit op te peuzelen. Het gaat om het idee misschien dan maar? Ook wij ontkomen er niet aan om lekker te eten. Ik eet cassave met nogal wat sambal (kwestie van zelfoverschatting) en begin zichtbaar rood aan te lopen. Als ik roep dat het nogal 'panas' is (heet) lacht iedereen deze bule natuurlijk uit (of toe). Na een hele gezellige ochtend keren we terug naar Sempaja voor overleg met de arts, maar overleg op een lege maag (die hier eigenlijk nooit leeg is) kan natuurlijk niet. We eten tempeh goreng, vis goreng en een soort kroepoek goreng (?) met een soort satesaus, en moeten ook hier weer verschillende soorten fruit proeven. Langsat, een soort van zurige lychee, rambutan, opnieuw een soort lychee (naar mijn idee echt lychee) maar volgens de locals toch anders, en lai, het oranje neefje van de durian (het stinkfruit) dat alleen te krijgen is in kalimantan. Bram heeft een nieuw woord geleerd 'panas' = warm, en heeft het zo'n 80000x gebruikt vandaag. Gelijk heeft ie wel, het is snikheet vandaag.

Na een leuke (en drukke) discussie met de adhd arts zijn we dismissed om 2 uur. Hoewel de puskesmas maar tot 11 uur open zijn voor patienten komt er nog iemand aanlopen met een allergische reactie, en kunnen we dit ook nog even meepikken. Vanavond gaan we mogelijk nog op huisvisite bij een jongetje met wormpjes. Helemaal mijn ding natuurlijk. Helaas zijn de posyandus voor kinderen en baby's, waar gevaccineerd wordt, deze maand niet meer. Ik hoop dat de kans zich nog wel aandoet om hier een keer mee naartoe te gaan, want hier word ik hartstikke blij van.