20/01/2020 Tunggu

Tunggu betekent wachten, dat kunnen we inmiddels heel goed. Vandaag hebben we opnieuw om 8 uur afgesproken, en begint de dag opnieuw om 09:45. Ik heb mezelf zover gekregen om 'het is maandag vandaag' uit te lezen, met lange tanden, maar ik heb toch niets beters te doen.

We zien een 16-jarige jongen met TBC, die 8 uur (!) heeft moeten reizen om hier te geraken. Voor de TBC patiënten moeten we de FFP2 medische maskers gebruiken, waardoor we een beetje op eendjes lijken. Hierna zien we een vrouw die met Dengue Shock Syndroom op de IC heeft gelegen. De Co-ass waar we oorspronkelijk mee afgesproken hadden heeft ons inmiddels gedumpt, maar gelukkig is een andere niet te beroerd om ons nog wat meer te laten zien, zo komen we ook nog op de eerste harthulp en de IC. Hier is het zo dat de gehele IC met maximaal 4 verpleegkundigen rondkomt. In Nederland werken op de IC 1-2 verpleegkundigen per patiënt. Gaat ook een beetje anders dus. Gelukkig voor het personeel is het nu niet zo druk. Om Rifqi te bedanken eten we nog een lekkere soto ajam met hem (Bram en Milou dan), en deelt Bram een portie kippenpootjes met hem, jammie.

Daarna is het weer bakken geblazen bij Mesra Hotel. Ik let dit keer extra goed op mijn rug en hoofd, waarbij mijn buik en wangen grandioos verbranden. Is weer feest dus.

Zo gaan we naar 'Why not', je moet er lekker kunnen eten en ze hebben er heel veel gezellige spelletjes om te doen. Beetje teambuilding voor ons dus. Morgen gaan we een complexe patiënt zien met mdr-TBC en HIV, waarbij we allemaal voorzorgsmaatregelen moeten nemen. Verder nog een lezing van dr. Carta, tijdstip onbekend... maar waarschijnlijk afspreken om 8 uur.